۱۳۹۳ بهمن ۳, جمعه

دو زن سیاستمدار نروٰژی از سفر به ایران به دلیل قانون حجاب اجباری خودداری کردند

و زن سیاستمدار نروٰژی از سفر به ایران به دلیل قانون حجاب اجباری خودداری کردند
رهبر حزب چپ (نروژ) ترینه سکی گرانده معتقد است که قانون ایران که او را در بازدید از این کشور مجبور به پوشاندن مو و بدن خود می‌کند تبعیض‌آمیز است. با این حال او از «حجاب اختیاری» زنان دفاع می‌کند.
رهبر حزب چپ، ترینه سکی گرانده در مصاحبه با روزنامه داگساویسن گفت: چنانچه بخواهیم به ایران برویم، باید حجاب داشته باشیم. خیلی بعید است من چنین کاری کنم.
پارلمان (نروژ) دعوتی شفاهی از طرف کمیته امور خارجی و امنیت مجلس ایران دریافت کرده است. در این راستا هیاتی از کمیته امور خارجی پارلمان (نروژ) برای بازدید از مجلس (ایران) دعوت شده است. این بازدید هنوز در مراحل اولیه برنامه‌ریزی است و هنوز تاریخی تعیین نشده، ولی تصمیم بر سفر هیات مهمان قطعی است.
اما رهبر حزب چپ، ترینه سکی گرانده، و نماینده مجلس (عضو عالی)، ماریت نیباک (حزب کارگر)، این هیات را همراهی نخواهند کرد. آنها حاضر نیستند به خاطر زن بودن زیر بار حجاب اجباری در ایران بروند.
تبعیض:
رهبر حزب چپ تاکید می‌کند که او می‌خواهد برای صیانت از حق زنانی که خواهان داشتن حجاب هستند مبارزه کند، ولی در عین حال بر حق خود برای حمل نکردن پوشش مذهبی مصر است.
او می‌گوید: من معتقدم عقیده‌ای (قانونی) که موی مرا چنان خطرناک بداند که (در صورت نپوشاندن آن) نتوانم به کشوری بروم تبعیض‌آمیز است. او در ادامه اضافه می‌کند: من با کمال میل حاضرم چنان‌چه به یک محل (ساختمان) مذهبی پای بگذارم موی خود را بپوشانم، ولی بین احترام به مکان‌های مذهبی و کل یک کشور تفاوت بزرگی هست.
زنان باید خود را بپوشانند:
در ایران همه زنان ملزم هستند که لباسی بلند به تن داشته باشند که موها و بدن (به جز صورت) را می‌پوشاند.
در همین راستا، عضو عالی مجلس، ماریت نیباک از حزب کارگر نیز سفر به ایران را تحریم کرده است. او در گفتگویی با روزنامه داگساویسن می‌گوید: وقتی که تصمیم گرفته شد گروه کوچکی از کمیته امور خارجی پارلمان به ایران سفر کنند، من و ترینه سکی گرانده بلافاصله اعلام کردیم که این گروه را در سفر به ایران همراهی نخواهیم کرد.
نیباک دلایل اصولی خود را برای عدم سفر به ایران دارد: ایران یکی از معدود کشورهایی است که نوعی از پوشش را برای زنان خارجی نیز الزامی می‌داند. این لباس تمام بدن را می‌پوشاند، به نحوی که تنها صورت پیدا است.
تبعیض بر علیه زنان:
نیباک سابقه‌ای طولانی در فعالیت در حوزه حقوق بشر در ایران و به ویژه تبعیض علیه زنان دارد. او می‌گوید: برای من پوشیدن این لباس (حجاب) بنا به دلایل اصولی و سیاسی حوزه زنان غیرممکن است. من نیازی ندارم که عضو گروهی باشم که به ایران سفر می‌کنند.
او همچنین به موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران اشاره می‌کند: به عنوان مثال، در دادگاه شهادت یک زن معادل نصف یک مرد در نظر گرفته می‌شود. به گفته او این تنها یک نمونه از موارد فراوان تبعیض علیه زنان است.
او معتقد است که ارتباط کشورهای غربی با ایران اهمیت زیادی دارد: ولی از آنجا که من در زمینه وضعیت حقوق بشر در ایران فعالیت مستمر داشته‌ام، درست نمی‌بینم که در این شرایط (الزام به داشتن حجاب) به ایران سفر کنم.
مختصری در مورد نظام حاکم بر ایران:
- نظام حاکم بر ایران نوعی از تئوکراسی با ته‌مایه‌ای از دموکراسی است. رهبرکه بالاترین مقام تصمیم‌گیری در کشور است، توسط شورایی مشتمل از 86 نفر روحانی انتخاب می‌شود. طبق قانون اساسی، رهبر حق نظارت، کنترل، اداره و تصمیم‌گیری در قوه قضائیه، پلیس، نیروی نظامی و رسانه‌ها را دارد.
- مطابق قانون اساسی ایران که در سال 1979 به تصویب رسیده است، قانون اسلامی (شریعت) بر تمام قوانین دیگر در کشور اولویت دارد. مجازات اعدام برای مجموعه بزرگی از جرایم رایج است. زنان ملزم به پوشاندن مو و بدن خود هستند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر