__________________
خاوران محل دفن اعدامی‌های دهه ۶۰ است. گورهای بی نام و نشانی که در تابستان ۶۷ به عجله و دسته جمعی به زیر خاک رفتند.
__________________
منصوره بهکیش، فعال حقوق بشر و از اعضای مادران عزادار(مادران پارک لاله) که در تاریخ ۱۵ فرودین ۱۳۹۱، به دلیل اصرار به رفتن بر سر قبر اعضای خانواده اش که در دهه ۶۰ اعدام و در خاوران مدفون شدند، به ۴ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شده بود، طی یادداشتی در صفحه فیس بوک، بازدید نوروزی از خاوران را اینطور توصیف کرد:
"دیروز، جمعه هفتم فروردین 94، من و خواهرم به خاوران رفتیم. معلوم بود قبل از ما نیز تعدادی از خانواده ها آمده بودند، چون گل های تازه و زیبای شان بر روی خاک مانند خورشید می درخشید و گل های زرد صحرایی نیز این زیبایی را دو چندان کرده بود.
ما نیز ابتدا جای زهرا و سپس جای مهرداد و بعد هم باقی قسمت ها را گل باران کردیم. خواهرم که همیشه به سمت کانال های قطعه بالایی کشیده می شود، درخت انتهای آن قطعه را به زیبایی با گل شب بوی قرمز آراست و با همدیگر هر کجا نشانی از بی نشانان بود را گل گذاشتیم.
پرچم جمهوری اسلامی نیز از پشت دیوار خاوران، چون نگهبانی بر جنایت اش ما را نظاره می کرد.
هرچند جمعه آخر سال نگذاشتند ما خانواده ها با همدیگر آن جا را گل باران کنیم، ولی خودشان نیز می دانند که ما عزیزان مان را تنها نخواهیم گذاشت و این را حداقل حق دادخواهانه خود می دانیم که یاد این جان های شیفته که به ناحق کشته اند را زنده نگاه داریم تا حقیقت روشن شود و پاسخ دهند که چرا و چگونه آن ها را کشتند.
بی تردید یاد همه آن ها در دل های ما و دیگرانی که حقی برای زندگی دگراندیشان قایل اند، همیشه زنده و گرامی خواهد ماند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر