" اوج دروغ پردازی شیعیان با افسانه ای به نام غدیر خم "
پس از مرگ محمد بحث و اختلاف بر سر خلافت بوده و علی ابن ابیطالب تلاش بسیار کرد تا به مقام خلافت برسد و تبلیغات بسیاری در این رابطه به سود خود کرد ولی تمام مسلمانانی که با ابوبکر بیعت نکردند و حاضر به بیعت با علی شده بودند از 10 نفر تجاوز نمی کردند (تاریخ یعقوبی - جلد 1 - 524 و فرق الشیعه - نوبختی - 43).
محمد چند روز پیش از مرگ خود بر شایستگی ابوبکر تاکید می کند به گونه ای که می گوید:
(اگر از بندگان خدا دوستی می گرفتم آن دوست ابوبکر بود). (تاریخ طبری - جلد 4 - 1318).
محمد زمانی که در بستر مرگ بود و سر در آغوش همسر محبوب خود عایشه داشت ابوبکر را به پیشوایی برای نماز جماعت برگزید و این یکی از مهمترین دلایلی بود که مسلمین پس از مرگ محمد به سرعت با ابوبکر بیعت کردند (تاریخ طبری - جلد 4 - 1323 تا 1325).
پس از بیعت علی با ابوبکر او سه روز پشت سر هم از مسلمین خواست که هر کس از بیعت خود نا راضی است می تواند آن را پس بگیرد .
علی ابن ابیطالب در یکی از روزها زمانیکه ابوبکر این سخن را بر زبان آورد گفت :
(ما بیعت خود را با تو فسخ نمی کنیم و این کار را نخواهیم کرد زیرا رسول خدا تو را در کار دین (پیشوایی نماز) بر ما مقدم دانست. پس کیست که بتواند تو را در اداره امور دنیای ما باز دارد؟) (تاریخ طبری - جلد 4 - 1336).
درباره رابطه علی باعثمان نیز دانستن این نکته درباره عثمان هم خالی از لطف نیست. علی ابن ابیطالب در توصیف دفاع خود از عثمان گفت :
(آنقدر از عثمان دفاع کردم که ترسیدم گناهکار شوم). (تاریخ طبری - جلد 6 - 2266).
رابطه علی با عمر نیز بسیار نزدیک بود و حتی علی دختر خردسال خود ام کلثوم را به ازدواج عمر در آورد و عمر ده هزار دینار مهریه ام کلثوم کرد. (تاریخ یعقوبی - جلد 2 - 35).
نزدیکی علی با عمر در فروش بردگان و کنیزان ایرانی به دستور عمر و توسط علی در بازار مدینه (که از معروف ترین بازهای برده فروشی زمان خود بوده است) هم آشکار است (تاریخ ادوارد براون - جلد 1 - 197 و مجمل التواریخ - زمخشیری -92 و 93).
علی زمانی که گروهی به خانه عثمان حمله کردند حسن و حسین را به حفاظت از عثمان فرستاد و زمانی که این دو از حفاظت عثمان بر نیامدند و عثمان کشته شد یک سیلی به صورت حسن و یک مشت به سینه حسین نواخت (تاریخ طبری - جلد 5 - 2127 و جلد 6 - 2230 و 2263 و 2240 و 2242 و 2243 و 2254 و 2255 و 2262 و 2266 - مروج الذهب - مسعودی - جلد 1 - 701 و 702).
این سخنانی که می گویند علی با هیچکدام از سه خلیفه پیش از خود رابطه خوبی نداشته بدون تعارف دروغ و حرف مفت است.
علی با هر سه خلیفه روابط بسیار خوب و نزدیکی داشته و با هیچکدام هم به زور بیعت نکرده.
اینها افسانه سرایی های فرقه شیعه است که به عنوان نمونه می گویند علی را به زور آوردند تا بیعت کند.
نخستین پرسشی که اینجا مطرح می شود این است که اگر علی جانشین از پیش تعیین شده و به حق محمد بود چرا با هر سه خلیفه بیعت کرد؟
در اینجا دینداران و باورمندان شیعه یا می گویند به زور بیعت کرده است یا می گویند دلیل این کار مصلحت اندیشی علی بوده است.
اگر به زور بیعت کرده است یعنی آن مرد با ایمان و تنومندی که از او توصیف شده به این ذلت تن در داده و به زور با کسی که به او اعتقادی نداشته بیعت کرده است؟
آیا این توهین به علی نیست؟
اگر بحث مصلحت اندیشی باشد باید پرسید در میان امت اسلام کدام مصلحت از سخن محمد بالاتر بوده که علی ابن ابیطالب سخن محمد را به خاطر آن نادیده گرفته است؟
آیا تمام آن مسلمانانی که با محمد به آخرین سفر حج او رفتند انسانهایی خائن و منافق بودند که حاضر شدند سخن محمد فراموش شود و مسلمین خلیفه را در یک شورا انتخاب کنند؟
یعنی در بین همه آن افراد چند نفر نبودند که بگویند محمد علی را در برکه غدیر خم به جانشینی خود برگزید؟
آیا...
پس از مرگ محمد بحث و اختلاف بر سر خلافت بوده و علی ابن ابیطالب تلاش بسیار کرد تا به مقام خلافت برسد و تبلیغات بسیاری در این رابطه به سود خود کرد ولی تمام مسلمانانی که با ابوبکر بیعت نکردند و حاضر به بیعت با علی شده بودند از 10 نفر تجاوز نمی کردند (تاریخ یعقوبی - جلد 1 - 524 و فرق الشیعه - نوبختی - 43).
محمد چند روز پیش از مرگ خود بر شایستگی ابوبکر تاکید می کند به گونه ای که می گوید:
(اگر از بندگان خدا دوستی می گرفتم آن دوست ابوبکر بود). (تاریخ طبری - جلد 4 - 1318).
محمد زمانی که در بستر مرگ بود و سر در آغوش همسر محبوب خود عایشه داشت ابوبکر را به پیشوایی برای نماز جماعت برگزید و این یکی از مهمترین دلایلی بود که مسلمین پس از مرگ محمد به سرعت با ابوبکر بیعت کردند (تاریخ طبری - جلد 4 - 1323 تا 1325).
پس از بیعت علی با ابوبکر او سه روز پشت سر هم از مسلمین خواست که هر کس از بیعت خود نا راضی است می تواند آن را پس بگیرد .
علی ابن ابیطالب در یکی از روزها زمانیکه ابوبکر این سخن را بر زبان آورد گفت :
(ما بیعت خود را با تو فسخ نمی کنیم و این کار را نخواهیم کرد زیرا رسول خدا تو را در کار دین (پیشوایی نماز) بر ما مقدم دانست. پس کیست که بتواند تو را در اداره امور دنیای ما باز دارد؟) (تاریخ طبری - جلد 4 - 1336).
درباره رابطه علی باعثمان نیز دانستن این نکته درباره عثمان هم خالی از لطف نیست. علی ابن ابیطالب در توصیف دفاع خود از عثمان گفت :
(آنقدر از عثمان دفاع کردم که ترسیدم گناهکار شوم). (تاریخ طبری - جلد 6 - 2266).
رابطه علی با عمر نیز بسیار نزدیک بود و حتی علی دختر خردسال خود ام کلثوم را به ازدواج عمر در آورد و عمر ده هزار دینار مهریه ام کلثوم کرد. (تاریخ یعقوبی - جلد 2 - 35).
نزدیکی علی با عمر در فروش بردگان و کنیزان ایرانی به دستور عمر و توسط علی در بازار مدینه (که از معروف ترین بازهای برده فروشی زمان خود بوده است) هم آشکار است (تاریخ ادوارد براون - جلد 1 - 197 و مجمل التواریخ - زمخشیری -92 و 93).
علی زمانی که گروهی به خانه عثمان حمله کردند حسن و حسین را به حفاظت از عثمان فرستاد و زمانی که این دو از حفاظت عثمان بر نیامدند و عثمان کشته شد یک سیلی به صورت حسن و یک مشت به سینه حسین نواخت (تاریخ طبری - جلد 5 - 2127 و جلد 6 - 2230 و 2263 و 2240 و 2242 و 2243 و 2254 و 2255 و 2262 و 2266 - مروج الذهب - مسعودی - جلد 1 - 701 و 702).
این سخنانی که می گویند علی با هیچکدام از سه خلیفه پیش از خود رابطه خوبی نداشته بدون تعارف دروغ و حرف مفت است.
علی با هر سه خلیفه روابط بسیار خوب و نزدیکی داشته و با هیچکدام هم به زور بیعت نکرده.
اینها افسانه سرایی های فرقه شیعه است که به عنوان نمونه می گویند علی را به زور آوردند تا بیعت کند.
نخستین پرسشی که اینجا مطرح می شود این است که اگر علی جانشین از پیش تعیین شده و به حق محمد بود چرا با هر سه خلیفه بیعت کرد؟
در اینجا دینداران و باورمندان شیعه یا می گویند به زور بیعت کرده است یا می گویند دلیل این کار مصلحت اندیشی علی بوده است.
اگر به زور بیعت کرده است یعنی آن مرد با ایمان و تنومندی که از او توصیف شده به این ذلت تن در داده و به زور با کسی که به او اعتقادی نداشته بیعت کرده است؟
آیا این توهین به علی نیست؟
اگر بحث مصلحت اندیشی باشد باید پرسید در میان امت اسلام کدام مصلحت از سخن محمد بالاتر بوده که علی ابن ابیطالب سخن محمد را به خاطر آن نادیده گرفته است؟
آیا تمام آن مسلمانانی که با محمد به آخرین سفر حج او رفتند انسانهایی خائن و منافق بودند که حاضر شدند سخن محمد فراموش شود و مسلمین خلیفه را در یک شورا انتخاب کنند؟
یعنی در بین همه آن افراد چند نفر نبودند که بگویند محمد علی را در برکه غدیر خم به جانشینی خود برگزید؟
آیا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر